Category: ПОЭЗИЯ

Суицид
Бір індет басқалы жастарды…
Қаншама жас тамды?
Қаншама шаңырақ бос қалды.
Өрімдей балалар,
Топырақ жастанды.
 
Бір күндік ашуға беріліп,
Бір күні бітпестей көрініп.
Бір ғұмыры келмеске кеткенде,
…Көзден жас төгіліп,
Жоқтайды егіліп.
 
…. не пайда?
Неліктен?
Бүгінгі жастарың желіккен?
Имансыз бос қалған жүректі,
Жын ойнақ айырып еріктен.
 
Елітіп, санасын шайқаған,
Шайтаны сыбырлап айтад ән.
Ашуын алған соң ажалдан,
Өмірге келмейді қайтадан.
 
Қарашы!
Өзіңе қол жұмсап өлгенмен,
Айықпас жаныңның наласы,
Жазылмас жүректің жарасы.
Өзіне қиянат жасаған,
Адамның…. тым ауыр жазасы.
З. …

Болашағың өз қолыңда өзгерткін,
Дайындалсаң оқуыңа кекер кім?
Білмеймін- деп қол сілтей сен бергенше
Уақыт бөлсе сәл болсада дегенім.
Өтіп жатыр қымбат уақыт тоқтаусыз,
Сен отырсың армансыз не, мақсатсыз.
Бір мәнісі болып қалар деген ой
Құрбосқа қаласың ғой грантсыз.
Отырсың сен телефоның қолыңда,
Санаңда тек күлкі менен ойын ба?
Ата-анаңды кім асырайды ойлашы,
Осы сұрақ өзіңе сен қойдың ба?
Баста қазір , әлі бәлкім кеш емес,
Оқысаң сен …

Құйып алған көзімнің жанарына,
Көз алдымнан кетпейді дала мына.
Сол дала ғой, жығылсам, шөбін төсеп,
Қамыққанда қараған қабағыма.
Асыр салып көк шүйгін белдерінде,
Айдын шалқар шомылдым көлдерінде.
Пана болған кең дала тағы маған,
Қайғы бұлты кездейсоқ төнгенінде.
Ат қып мініп шыбықты қуған қаңбақ,
Жағасында өзеннің жүрген аунап.
Сол дала ғой балалық бал шағыммен
Бар шағымды қазіргі тұрған жалғап.
Күн шыққанда көрінген бүкіл ғалам,
Түн болғанда жұлдыздар жыпырлаған,
Шынықтырған шілденің …