Tags: Өмірден бір мысал

Бұл очерк 2009 жы­лы Ха­бар телеарнасының «Жас­тар Жа­на­ры» байқауында жеңімпаз деп та­ныл­ды.                              

30 желтоқсан 1990 жыл.
Тағы бір күн аяқталды. Бүгінгі күн аз­ап­пен, қиындықпен өтті. Бірақ мен еш өкінбеймін. Ең ба­с­ты­сы, Ди­на­ра аман қалды. Түскі 12-де төртінші қабаттан құлап түскен екі жа­сар қызды «же­дел жәрдем» көлігімен әкелген кез­де, «өмірге енді ғана қадам басқалы тұрған бүлдіршіннің сынған …

Сағат бес. Таң қылаң бере бастаған. Абыр-сабыр Алматыда тыныштық орнаған. Мейірбектің қол телефоны безек қағып қоя берді. Осы уақытта оянуы тиіс. «Бес минут жата тұрайыншы…» деуге уақыт дес бермейді. Төсекті тақымға басып біраз тынығу оның ойына да келмейді. Тіршілік шіркін тірі жанның жарғақ құлағын жастыққа тигізе қойсын ба? Апыл-ғұпыл киінген Мейірбек ұйқылы-ояу шай ішпестен шаруасына …